Op vrijdag 13 augustus ben ik vertrokken naar Greensboro, North Carolina, om er een heel semester stage te gaan lopen en les te gaan volgen. Gedurende vier maanden zal ik in de University of North Carolina Greensboro (UNCG) verblijven, waarna ik een maand in Amerika zal rondtrekken.

Le vendredi 13 août, je suis partie pour Greensboro, North Carolina, pour y faire mon stage et pour y suivre des cours pendant tout un semestre. Pendant quatre mois, je resterai au University of North Carolina Greensboro (UNCG), puis je ferai un tour en Amerique pendant un mois.

dinsdag 28 september 2010

Art Class


This is art class, at the beginning of the class, Mrs. Sadeq explains what the children can do that day.
Today, they are all listening! Except the boy at the right, he's hiding in his shirt :)






Mrs. Moore's class: The students are making houses with sticks





 

 


Third grade: light table, painting, drawing and taking pictures :)

Newcomers School


Dit is de 'Newcomers School', de school waar ik drie dagen per week stage doe. De school bereidt kinderen vanaf acht jaar, die nog geen jaar in Amerika zijn, voor om naar een reguliere school te gaan. Deze kinderen verlieten hun land met hun familie omdat zij bijvoorbeeld hoopten hier werk te vinden of omdat ze hun land moesten ontvluchten. Gedurende een jaar kunnen ze les volgen in de Newcomers School, waar de nadruk vooral ligt op het leren van de Engelse taal, maar ze krijgen ook wiskunde op het niveau van het jaar waarin ze zitten. Ongeveer dan toch, want dat niveau kan heel hard verschillen binnen een klas, aangezien sommige kinderen geen tot weinig onderwijs hebben gehad.
In de Newcomers School heb ik vooral contact met de vier klassen van Elementary School. Meestal help ik in de klas van Mrs. Moore. In deze klas zitten op dit moment 17 kinderen, een maand geleden waren dat er nog 13. Telkens zich nieuwe studenten inschrijven en deze de leeftijd hebben om in onze klas te zitten, vervolledigen zij deze klas. Sinds het begin van het jaar is er elke week een nieuwe leerling bijgekomen. Je kan je waarschijnlijk het verschil inbeelden tussen kinderen die hier vorig jaar al waren, en deze die in de voorbije weken zijn gekomen en zeer weinig Engels kennen. Maar ik hou van al deze verschillen, het maakt het zo interessant en er is altijd iets nieuws te doen!
De kinderen in mijn klasje zijn tussen 9 en 11 jaar oud en komen uit de volgende landen: Nepal, Vietnam, Thailand, Soedan, Ethiopië, Mexico, Cuba, Puerto Rico, Taiwan, Pakistan, Guatemala, en sinds een week is er ook een jongetje uit Congo! Ik kan Frans spreken met hem en niemand anders in de klas begrijpt wat ik hem vertel J, als hij maar antwoord zou geven! Ik denk dat hij begrijpt wat ik hem vertel, maar dat hij super verlegen is en ook erg onder de indruk van alle recente veranderingen: een nieuw land, cultuur, taal, nieuwe gewoonten,…
De andere kinderen vonden het erg grappig om mij Frans te horen spreken, omdat ze me nog nooit in een andere taal hadden horen praten. Wanneer ik iets in het Frans uitleg, kijkt de hele klas mij aan en proberen sommige kinderen te begrijpen wat ik zeg, of mijn woorden te herhalen, wat erg grappig is! En met al die kinderen die hier Spaans spreken, en dat zijn er heel wat, leer ik een beetje Spaans J
Naast de klas van Mrs. Moore, help ik ook in de klas van Mrs. Sadeq, de ‘art teacher’. Daar werk ik met de kinderen van third grade, de 8- tot 9-jarigen. Mrs. Sadeq lijkt mijn hulp hier echt wel nodig te hebben en wat een verschil met de oudere kinderen! Deze kinderen zijn nog erg jong en speels, maar zo lief!  Ik ben hier zowat de verantwoordelijke voor de verf J. Tijdens art class kunnen de kinderen doen wat ze willen met al het materiaal dat beschikbaar is voor hen. In deze klas houden de kinderen vooral van torens bouwen met blokken en van schilderen. Dus ben ik hier vooral bezig met het helpen van kinderen die willen schilderen. Maar zelfs met mijn hulp, is er verf overal aan het einde van de les, inclusief op mijn kleren, maar gelukkig gaat dat eraf in de wasmachine J.

 
's Middags heeft iedere klas een ander tijdstip om te gaan eten, en meestal eten de vier klassen van Elementary school samen. De leerlingen eten met hun klasgenoten en soms ook met hun juf. Hierna is het speeltijd (er is zelfs geen speeltijd ’s ochtends!), waar de leerkrachten soms meespelen met de kinderen. De voorbije weken was het hier echter ietsje te warm voor, tot vorige week was het hier boven de 30°, dus bleven wij braaf in de schaduw zitten!
De school begint hier al om 7:50 en eindigt om 2:50, maar sommige kinderen moeten meer dan een uur op de bus zitten om naar school te rijden en naar huis te gaan!
Nu ik de school, de werking, de leerkrachten en de leerlingen beter ken, weet ik wat ik kan doen in de klas en wanneer de leerkracht me nodig heeft. Ik ontferm me meestal over leerlingen die het wat moeilijker hebben om te kunnen volgen, zoals degenen die pas nieuw zijn, en help ze dan de kleuren, letters, getallen, vormen,… kennen. Op andere momenten doe ik wiskunde-spelletjes met de kinderen die zeer goed zijn in wiskunde. Het is heel gevarieerd en dat maakt het zo interessant. Deze week heb ik de leerlingen getest op hun kennis van kleuren, vormen, letters en getallen en het is leuk om te zien dat sommigen het vorige keer nog niet onder de knie hadden, maar dat ze nu al veel meer weten en kunnen en dat ze daar best fier op zijn!
 








Ik hou van deze school, de kinderen zijn zo leuk en zo verschillend, met hun eigen identiteit, nationaliteit, cultuur, gewoonten en namen die soms zeer moeilijk uit te spreken zijn (en het is ook een beetje vervelend als je je realiseert dat je iemands naam al sinds een maand verkeerd uitspreekt J). Vorige week kwamen twee docenten van de universiteit langs op mijn stageplaats en ze vertelden me achteraf dat iedereen in de Newcomers School zo tevreden was over mij, ze waren zo positief! En er is me hier ook al meermaals gezegd dat vanaf nu iedereen uit België hier stage mag komen doen! Ik ben toch wel trots op mezelf J

Newcomers School











Voici le ‘Newcomers School’, l’école ou je fais stage trois jours par semaine. L’école accueille des élèves à partir de huit ans, et les prépare à rentrer dans une école régulière. Plus concrètement, les élèves ici viennent de partout dans le monde, et sont arrivées en Amérique il y a moins d’un an (certains de mes élèves sont là depuis deux semaines !). Ils ont quitté leur pays parce qu’ils espéraient pouvoir travailler ici, parce qu’ils devaient fuir leur pays,… Pendant un an, ils peuvent venir au Newcomers School, où ils apprennent l’anglais, mais aussi les maths, plus au moins au niveau de l’âge des enfants. Mais comme certains enfants ont eu peu ou pas d’enseignement dans leur pays, le niveau est très différent.

Au Newcomers School, ce sont les quatre classes de Elementary School que je vois le plus. Je suis dans la classe de Mrs. Moore pendant presque toute la journée. Dans cette classe-ci, il y a 17 élèves pour le moment, il y a un mois ils étaient encore 13. Mais dès qu’il y a de nouveaux enfants qui s’inscrivent à l’école et qui ont l’âge de venir dans cette classe, ils joignent la classe. Depuis le début de l’année, il y a eu un nouvel élève chaque semaine. Je crois que vous pouvez vous imaginer quelle différence il y a entre les élèves, puisque certains d’entre eux ne parlent pas un mot d’anglais pour l’instant. Mais j’aime toutes ces différences, et avec les nouveaux élèves, il y a toujours quelque chose de nouveau, c’est super intéressant et ça ne m’ennuie jamais !
Les élèves de ma classe, qui sont adorables et qui ont de 9 à 11 ans, viennent des pays suivants : Népal, Vietnam, Thaïlande, Soudan, Ethiopie, Mexique, Cuba, Puerto Rico, Taiwan, Pakistan, Guatemala, et puis depuis cette semaine il y a un petit garçon du Congo ! Je peux lui parler en français et personne comprend ce que je lui raconte J, mais j’aimerais qu’il me réponde aussi de temps en temps! Je crois qu’il comprend ce que je lui raconte, mais qu’il est super timide et aussi très impressionnée par le changement de pays, de culture, d’habitudes,… Il n’est pas encore fort habitué ici, mais ça viendra !
Les autres élèves trouvent ça très marrant quand je parle en français, puisqu’ils ne m’avaient pas encore entendu parler une autre langue. Donc quand je lui explique quelque chose, toute la classe me regarde et essaye de comprendre ce que je dis, ou essaye de répéter ce que je dis, c’est très marrant ! Et puis avec les élèves qui parlent espagnol (il y en a plein ici à l’école), j’apprends un peu d’espagnol J.
Je travaille aussi avec la classe de 3rd grade, des enfants de 8 à 9 ans. Je les aide dans le cours d’art, et je crois que Mrs. Sadeq, la professeur d’art, a vraiment besoin de mon aide dans cette classe, quelle différence avec mes autres élèves! Mais ici aussi ils sont adorables et je suis devenue la responsable peinture ici J. Pendant le cours d’art, les enfants peuvent faire ce qu’ils veulent, avec tout le matériel qui est à leur disposition. Dans cette classe-ci, les enfants adorent peindre et jouer avec les bloques. Donc moi j’aide surtout les enfants qui veulent de la peinture, et même avec mon aide, à la fin du cours il y a de la peinture partout, aussi sur mes vêtements malheureusement, mais ça part dans la machine J.

A midi, chaque classe à son moment pour aller manger dans la cafétéria, et normalement les quatre classes de Elementary School s’y retrouvent. Les élèves mangent à une table avec leur classe, et les profs mangent avec eux. Après ca, c’est la recrée (il n’ont même pas de recrée pendant la matinée !) et là aussi les profs jouent parfois avec les élèves. Par contre maintenant il fait beaucoup trop chaud pour ça, il a fait plus que 30° jusqu’à la semaine passée, donc nous nous mettons à l’ombre !
L’école commence déjà à 7h50 ici et termine à 2h50, mais certains élèves sont pendant plus d’une heure dans le bus pour venir et retourner à la maison !
Maintenant que je connais mieux l’école, les profs, les élèves, je sais ce que je peux faire dans la classe, quand la prof m’a fort besoin et quand pas. Je m’occupe souvent d’élèves qui ont plus dur à suivre, et je leurs apprends les couleurs, les chiffres, les formes, les lettres,… A d’autres moments je fais des jeux de maths avec les élèves les plus avancés ! C’est très différent et très intéressant. Cette semaine, j’ai testé les élèves sur leur connaissance de chiffres, lettres, formes et couleurs, et c’est chouette de voir que certains élèves ne pouvaient pas le faire il y a quelques semaines, et que maintenant ils connaissent tout ça !


J’adore cette école et ces élèves, qui sont tous différents, avec leur propre identité, nationalité, culture, habitudes, et noms qui sont parfois très difficile à prononcer (et aussi un peu embêtant quand tu te réalises que tu prononces mal leur nom déjà depuis un mois J) . La semaine passée, deux profs de mon université sont passées, et ils m’ont raconté qu’on était très content de moi au Newcomers School, que du positif ! Et cette semaine on m’a déjà dit plusieurs fois que à partir de maintenant, tous les belges peuvent venir faire des stages ici J Je suis quand-même fière de moi!

zondag 12 september 2010

Myrtle Beach

Hi everybody!

Vorig weekend organiseerde IPC (Internationals Programs Center) een trip naar Myrtle Beach voor de internationale studenten. Het was GEWELDIG!

Het weekend begon voor mij al op vrijdag, omdat ik vrijdag geen stage of les heb :). In de namiddag gingen we (Nadine, Julie en Johana) shoppen in de Mall en naar de cinema om ‘Takers’ te zien, die in België pas in november uitkomt :). Daar ontmoette ik Antonio en Mike, twee Amerikaanse jongens die Johana en Julie al kenden. En één van hen had een auto, zodat we voor één keer niet met de busuren rekening moesten houden :). Ze namen ons mee naar een restaurantje en het werd een super leuke avond, een van de besten tot nu toe! Ze leerden ons wat meer over Amerikaanse gewoonten, nieuwe woorden etc. Zo zou je volgens hen met ‘You smell me?’ kunnen vragen of iemand begrijpt wat je bedoeld :). Dat leidde tot hilarische gesprekken tussen ons, buitenlandse studenten, omdat we niet altijd begrepen in welke zin en betekenis we de nieuwe woorden konden gebruiken (Zo heeft ‘are you smelling me?’ een andere betekenis :d). Ze vertelden ons ook wat meer over de Amerikaanse gewoonten, die soms wel vreemd zijn. ‘Hi sweetheart, how are you doing today, have a wonderful day!’ zijn dingen die je te horen krijgt van mensen die je nog nooit gezien hebt. Maar we hebben ondertussen geleerd dat Amerikanan niet bepaald een antwoord verwachten als ze je vragen hoe het gaat. Iedereen is een beetje overvriendelijk hier, maar je krijgt wel het gevoel dat iedereen je lief vindt :).


Zaterdagochtend vertrokken we naar Myrtle Beach, een plaats in South Carolina, op iets minder dan 4 uur rijden van Greensboro. De rit duurde veel langer dan dat want door het verlengde weekend (Labor Day weekend) waren wij natuurlijk niet de enigen die naar Myrtle Beach trokken!

In Amerika kan je ook enkel bij fastfoodketens terecht als je een tussenstop maakt, en zo kwam het dat we allemaal ons ontbijt bij McDonalds aten. Maar de wannabe-frappucino van McDonalds is hier echt wel lekker, en zoveel goedkoper dan bij Starbucks!


Toen we eindelijk in Myrtle Beach aankwamen, bleek ons motel zo goed als op het strand gebouwd te zijn, echt geweldig! We hebben de rest van de namiddag op het strand gelegen. Het zeewater was super warm en er waren hoge golven, waardoor we vooral in het water vertoefden! Ik heb er ook een paar Amerikanen ontmoet die dachten dat België zich in Duitsland bevond! Mensen vragen me hier ook of ik eens iets wil zeggen in het ‘Belgisch’ of ze vragen me: ‘From which country are you actually when you say you’re from Belgium?’ :)

’s Avonds trokken we naar ‘Broadway at the Beach’, een plaats met een paar straten vol restaurantjes, clubs en winkeltjes, heel toeristisch maar super gezellig! En eindelijk kon ik eens een echte maaltijd eten na alle fastfood! Achteraf zijn we nog op het strand gaan zitten, hebben we gepraat, gezwommen (sommigen dan toch), …









De volgende dag ben ik op het strand gebleven en heb ik de dag in het water doorgebracht. Het was zo zalig, het leek terug helemaal vakantie. En het was ook fantastisch weer, waardoor iedereen achteraf natuurlijk verbrand was! ’s Avonds terug naar ‘Broadway at the beach’, waar ik mijn eerste steak-friet heb gegeten sinds ik hier ben :), en naar de clubs, die hier om 1u30 ’s nachts al sluiten!

De terugreis met de bus duurde meer dan 7 uur, vanwege alle files. Maar Myrtle Beach was het meer dan waard, wat een geweldig weekend!!!










Het was dan ook zeer zwaar om de volgende dag om 6 uur op te staan om naar mijn stageplaats te vertrekken! Gelukkig heb ik een geweldige roommate die af en toe beslist om samen met mij op te staan! Eigenlijk staat ze pas echt op wanneer ik vertrek, maar ondertussen hoef ik niet zo stil te zijn om haar niet wakker te maken en kan ik gewoon in mijn kamer ontbijten in plaats van op de gang :).

Vroeg opstaan is het enige dat ik niet zo leuk vind aan mij stage (ah neen, ook de bus is niet echt aan mij besteed). Mijn stage zelf is echt super leuk! Ik begin de kinderen beter te kennen, en zij mij, waardoor ze me nu meer als een leerkracht zien en me meer durven vragen, terwijl ze in het begin niet goed wisten wie ik was. Tijdens de speeltijd, die erg kort is en die ze enkel na de lunch hebben (’s ochtends hebben ze geen pauze) spelen de leerkrachten soms mee, hoewel dat nu eigenlijk minder gebeurt aangezien het altijd zo warm is ’s middags. Deze week heb ik mee touwtje gesprongen met de meisjes van mijn klasje :). En tijdens art class, waar de kinderen niets opgelegd krijgen maar gewoon mogen doen wat ze willen (als het maar art is) heb ik een paar kinderen mezelf al zien tekenen, zo leuk!

Er komen af en toe nieuwe kinderen in de klas, zoals deze week een jongetje uit Mexico, die nog geen woord Engels kan. Ik heb hem deze week de cijfers, de kleuren en de vormen geleerd, nu nog zien of hij ze volgende week nog kent :).

x Steph