Dit is de 'Newcomers School', de school waar ik drie dagen per week stage doe. De school bereidt kinderen vanaf acht jaar, die nog geen jaar in Amerika zijn, voor om naar een reguliere school te gaan. Deze kinderen verlieten hun land met hun familie omdat zij bijvoorbeeld hoopten hier werk te vinden of omdat ze hun land moesten ontvluchten. Gedurende een jaar kunnen ze les volgen in de Newcomers School, waar de nadruk vooral ligt op het leren van de Engelse taal, maar ze krijgen ook wiskunde op het niveau van het jaar waarin ze zitten. Ongeveer dan toch, want dat niveau kan heel hard verschillen binnen een klas, aangezien sommige kinderen geen tot weinig onderwijs hebben gehad.
In de Newcomers School heb ik vooral contact met de vier klassen van Elementary School. Meestal help ik in de klas van Mrs. Moore. In deze klas zitten op dit moment 17 kinderen, een maand geleden waren dat er nog 13. Telkens zich nieuwe studenten inschrijven en deze de leeftijd hebben om in onze klas te zitten, vervolledigen zij deze klas. Sinds het begin van het jaar is er elke week een nieuwe leerling bijgekomen. Je kan je waarschijnlijk het verschil inbeelden tussen kinderen die hier vorig jaar al waren, en deze die in de voorbije weken zijn gekomen en zeer weinig Engels kennen. Maar ik hou van al deze verschillen, het maakt het zo interessant en er is altijd iets nieuws te doen!
De kinderen in mijn klasje zijn tussen 9 en 11 jaar oud en komen uit de volgende landen: Nepal, Vietnam, Thailand, Soedan, Ethiopië, Mexico, Cuba, Puerto Rico, Taiwan, Pakistan, Guatemala, en sinds een week is er ook een jongetje uit Congo! Ik kan Frans spreken met hem en niemand anders in de klas begrijpt wat ik hem vertel J, als hij maar antwoord zou geven! Ik denk dat hij begrijpt wat ik hem vertel, maar dat hij super verlegen is en ook erg onder de indruk van alle recente veranderingen: een nieuw land, cultuur, taal, nieuwe gewoonten,… De andere kinderen vonden het erg grappig om mij Frans te horen spreken, omdat ze me nog nooit in een andere taal hadden horen praten. Wanneer ik iets in het Frans uitleg, kijkt de hele klas mij aan en proberen sommige kinderen te begrijpen wat ik zeg, of mijn woorden te herhalen, wat erg grappig is! En met al die kinderen die hier Spaans spreken, en dat zijn er heel wat, leer ik een beetje Spaans J
Naast de klas van Mrs. Moore, help ik ook in de klas van Mrs. Sadeq, de ‘art teacher’. Daar werk ik met de kinderen van third grade, de 8- tot 9-jarigen. Mrs. Sadeq lijkt mijn hulp hier echt wel nodig te hebben en wat een verschil met de oudere kinderen! Deze kinderen zijn nog erg jong en speels, maar zo lief! Ik ben hier zowat de verantwoordelijke voor de verf J. Tijdens art class kunnen de kinderen doen wat ze willen met al het materiaal dat beschikbaar is voor hen. In deze klas houden de kinderen vooral van torens bouwen met blokken en van schilderen. Dus ben ik hier vooral bezig met het helpen van kinderen die willen schilderen. Maar zelfs met mijn hulp, is er verf overal aan het einde van de les, inclusief op mijn kleren, maar gelukkig gaat dat eraf in de wasmachine J.
's Middags heeft iedere klas een ander tijdstip om te gaan eten, en meestal eten de vier klassen van Elementary school samen. De leerlingen eten met hun klasgenoten en soms ook met hun juf. Hierna is het speeltijd (er is zelfs geen speeltijd ’s ochtends!), waar de leerkrachten soms meespelen met de kinderen. De voorbije weken was het hier echter ietsje te warm voor, tot vorige week was het hier boven de 30°, dus bleven wij braaf in de schaduw zitten!
De school begint hier al om 7:50 en eindigt om 2:50, maar sommige kinderen moeten meer dan een uur op de bus zitten om naar school te rijden en naar huis te gaan! Nu ik de school, de werking, de leerkrachten en de leerlingen beter ken, weet ik wat ik kan doen in de klas en wanneer de leerkracht me nodig heeft. Ik ontferm me meestal over leerlingen die het wat moeilijker hebben om te kunnen volgen, zoals degenen die pas nieuw zijn, en help ze dan de kleuren, letters, getallen, vormen,… kennen. Op andere momenten doe ik wiskunde-spelletjes met de kinderen die zeer goed zijn in wiskunde. Het is heel gevarieerd en dat maakt het zo interessant. Deze week heb ik de leerlingen getest op hun kennis van kleuren, vormen, letters en getallen en het is leuk om te zien dat sommigen het vorige keer nog niet onder de knie hadden, maar dat ze nu al veel meer weten en kunnen en dat ze daar best fier op zijn!
Ik hou van deze school, de kinderen zijn zo leuk en zo verschillend, met hun eigen identiteit, nationaliteit, cultuur, gewoonten en namen die soms zeer moeilijk uit te spreken zijn (en het is ook een beetje vervelend als je je realiseert dat je iemands naam al sinds een maand verkeerd uitspreekt J). Vorige week kwamen twee docenten van de universiteit langs op mijn stageplaats en ze vertelden me achteraf dat iedereen in de Newcomers School zo tevreden was over mij, ze waren zo positief! En er is me hier ook al meermaals gezegd dat vanaf nu iedereen uit België hier stage mag komen doen! Ik ben toch wel trots op mezelf J
Geen opmerkingen:
Een reactie posten